گابی استینیتزی

توضیحات

گوبی استینیتزی یکی از اعضای خانواده گوبی ها می باشد که گاهی اوقات در بازار آکواریوم دیده می شود. این ماهی که در سال 1974 توسط Klausewitz کشف گردیده، ساکن تالاب های شنی و مناطق صخره ای در آب های دریای سرخ تا ساموآ، شمال تا جنوب ژاپن و سراسر میکرونزی بوده و بطور معمول در اعماق 2 تا 20 متر، جایی که در آنجا از بی مهرگان کوچک و زئوپلانکتون ها تغذیه می کند، یافت می شود. گوبی استینیتزی با بدنی به رنگ سفید و نوارهای باریک قهوه ای- نارنجی شناخته می شود.
یک آکواریوم جا افتاده با دکور صخره ای که در عین حال دارای فضای شنای باز می باشد، می تواند محیط مناسبی برای نگهداری از این ماهی محسوب شود. برای بستر آکواریوم این ماهی باید از شن استفاده کنید. این ماهی با فیلتر کردن شن های بستر آکواریوم غذاهای بجا مانده بر روی بستر آکواریوم را مصرف نموده و از این طریق کمک زیادی به نظافت بستر آکواریوم خواهد کرد. این ماهی ممکن است که در هنگام فیلتر کردن شن های بستر آکواریوم برای پیدا کردن تغذیه، باعث پخش شدن شن ها بر روی مرجان هایی که در بستر قرار داده شده اند شود، به همین دلیل بهتر است که در آکواریومی که این ماهی حضور دارد تا حد امکان از قرار دادن مرجان ها بر روی بستر آکواریوم خودداری کنید. گوبی استینیتزی را نباید با ماهی های تهاجمی مانند گروپرها، سودوکرومیس ها، ماشه ماهیان تهاجمی یا فرشته ماهی های تهاجمی نگهداری کنید، زیرا این ماهی دارای رفتاری خجالتی است و چنانچه از سوی دیگر ماهی ها مورد آزار و اذیت قرار بگیرد ممکن است که در مخفیگاه خود باقی مانده، که این می تواند باعث عدم دسترسی آن به غذا شده و در نهایت منجر به تلف شدن آن شود.
این ماهی معمولا” از سایر گوبی ها بزرگتر است، اما معمولا” دارای رفتاری صلح آمیز است، بنابراین با سایر ماهی ها مشکلی ندارد، هر چند که ممکن است که در مقابل سایر گوبی ها رفتار تهاجمی از خود نشان دهد.
گوبی استینیتزی را به شرطی می توان در آکواریوم های نانو نگهداری کرد که نیازهای تغذیه ای آن در چنین آکواریوم هایی تامین باشد، در غیر اینصورت بهتر است که آنرا در یک آکواریوم بزرگ با حداقل گنجایش 110 لیتر نگهداری کنید. این ماهی به تغذیه مکرر در طول روز نیاز دارد و چنانچه در آکواریوم های کوچک به اندازه کافی غذا برای تغذیه آن وجود نداشته باشد، اطمینان از زنده ماندن آن در این شرایط دشوار خواهد بود. این ماهی به چندین وعده غذایی در طول روز نیاز دارد، بخصوص زمانی که آنها را تازه به آکواریوم خود معرفی کرده اید، زمانی که این ماهی بتواند غذای طبیعی خود را در آکواریوم پیدا کند نیاز به تغذیه کمتری در آکواریوم خواهد داشت.
این ماهی ممکن است که لانه خود را با حفر کردن شن های زیر صخره ها بسازد، در چنین شرایطی باید از استحکام چیدمان آکواریوم خود اطمینان حاصل کنید تا لانه سازی این ماهی باعث سقوط صخره های آکواریوم شما نگردد. باید در آکواریوم این ماهی فضایی وجود داشته باشد تا او را قادر به ساختن حفره ای کند که حداقل 3 سانتیمتر از بدن خود بلندتر باشد. اگر آکواریوم شما به اندازه کافی جادار نباشد ممکن است که سایر موجوداتی که با بستر شنی آکواریوم سر و کار دارند باعث ایجاد استرس در این ماهی شوند. ( به عنوان مثال راس ها که در هنگام شب برای استراحت به زیر بستر شنی پناه می برند).
این ماهی با گونه ای از میگوهای پیستول به نام randalli Alpheus همزیستی دارد، آنها با یکدیگر در لانه ای که این گوبی در زیر صخره ها ساخته است زندگی می کنند. این گوبی ممکن است که از آکواریوم هایی که رو باز هستند به بیرون بپرد، بنابراین بهتر است که از یک درپوش مناسب برای آکواریوم خود استفاده کنید.
برای تغذیه این ماهی در آکواریوم، اگر به اندازه کافی غذای طبیعی وجود نداشته باشد باید از یک رژیم غذایی گوشتی تازه یا منجمد خرد شده مانند گوشت خرچنگ، گوشت ماهی، گوشت صدف، گوشت ماهی مرکب یا گوشت میگو بصورت دو بار در روز استفاده کنید. هر چند که این ماهی به عنوان گونه ای گوشتخوار شناخته می شود اما با این حال باید هر از گاهی در رژیم غذایی آن از غذاهایی که حاوی جلبک ها هستند استفاده کنید. چنانچه در روزهای ابتدایی تغذیه آن با غذاهای آماده دشوار بود می توانید از آرتمیای زنده برای شروع تغذیه آن استفاده کنید. زمانی که این ماهی در آکواریوم جا بیوفتد و غذاهای آماده را قبول کند، استفاده از غذاهای گرانولی حاوی میگو که به زیر آب فرو می روند روشی عالی برای تغذیه مناسب این ماهی خواهند بود.