نگاهی متفاوت به نورپردازی

اثرات دوره ی نور پردازی طولانی، کیفیت طیفی، و مقدار مصرف نور

بعضی از “کارشناسان” آکواریوم های مرجانی نشان می دهند که همه ی آن چیزی که ما نیاز داریم در مورد نورپردازی آکواریوم های مرجانی بدانیم را می دانیم، این مقاله به طور دیگری ارائه خواهد شد.

اغلب اوقات ما می شنویم که ما نمی توانیم به طور مصنوعی مقدار نوری را که به مرجان ها می تابد را تامین کنیم. این فرضیه احتمالاً براساس دیدگاه های انجام گرفته بر روی مرجان هایی است که در مناطق کم عمق آب های شفاف زندگی میکنند و نور خورشید بر آن ها متمرکز است. این تصویر ذهنی با عکس های زیبایی از بهشت های مختلف در بروشورهای مسافرتی تقویت می شود و همان چیزی است که ما می خواهیم ضبط کنیم و در خانه هایمان نشان دهیم. ولی بهترین راه برای رسیدن به این مساله کدام است؟ آیا ما می توانیم هم چون صاحبان جعبه های کوچک شیشه ای پر از آب واقعاً امیدوار به دستیابی به شدت نور خورشید طبیعی باشیم، و مهم تر از همه، آیا ما واقعاً چنین چیزی را می خواهیم؟ کیفیت نور چگونه بر zooxanthellae، و نهایتاً همزیستی بین میزبان مرجانی و موجودات همزی تاثیر می گذارد؟
دوره ی نورپردازی به طور بالقوه چه نقش مهمی می تواند داشته باشد؟ آیا پرورش دهندگان مرجانی می توانند زمان رشد را با استفاده از دوره های روشنایی طولانی مدت کاهش دهند؟

این مقاله نگاهی به شواهد و بررسی های مقالات و مجله های بررسی شده توسط همکاران مختلف و هم چنین داده ها و اطلاعات جمع آوری شده در این جا در هاوایی در طول چند سال گذشته خواهد انداخت. ما بحثمان را باهمان چیزی که اغلب هنگام روشنایی و نورپردازی آکواریوم های مرجانی مورد بررسی قرار نمی گیرد (مقدار مصرف نور) آغاز خواهیم کرد.

مقدار مصرف نور یا انتگرال نور روزانه (DLI)

به عنوان تفریح و سرگرمی، ما معمولاً به فکر نورپردازی از نظر دو جزء جداگانه هستیم: شدت و دوره ی نورپردازی. در واقعیت، این دو به هم متصل هستند و می توانند برای محاسبه ی یک جزء سوم مورد استفاده قرار گیرند: انتگرال نور روزانه (DLI)، یکی از بهترین قیاس هایی که من در مورد مقادیر DLI شنیده ام به شرح زیر است: اندازه گیری فوری PAR مشابه و قابل قیاس با تعداد قطرات بارانی است که در یک زمان معین در منطقه ی خاصی فرو می ریزند. ما باید به مقدار کلی PAR که در هر روز در منطقه خاصی فرو می ریزد بیشتر توجه کنیم که مشابه با اینچ های بارش باران در هر روز است. DLI مهم است چرا که آن به ما امکان می دهد از نظر ریاضی مقدار کلی تابش در حال سقوط بر یک شیء خاص (مانند یک مرجان) را مشخص کنیم، که از آن پس می تواند برای دست یافتن به دیگر داده ها در پایگاه اطلاعاتی دیگر مورد استفاده قرار گیرد (مانند مقدار متوسط نور) .

فرمول DLI آسان است. آن زمان های تابش فعال فتوسنتزی (PAR، که به صورت میکرومول در هر مترمربع در ثانیه، یا molm2sec گزارش شده) دوره های نور پردازی در عرض چند ثانیه است.

به عنوان مثال، اجازه بدهید DLI را برای مرجانی که 250 molm2sec در طول 12 ساعت دریافت می کند، تعیین کنیم: 250 molm2sec * (12 ساعت * 60ثانیه در ساعت *60 ثانیه در دقیقه، برای مجموع 43,200 دقیقه) = 10,800,000 molm2sec در طول 12ساعت. ما می توانیم نتایج را از طریق 1,000,000 برای رسیدن به اصطلاح قابل استفاده ی مول در هر روز، که 10.8 مول در روز است تقسیم بندی کنیم.
یک مثال کمی پیچیده تر دیگر:

• • لامپ های اکتنیک که در ساعت 6 صبح روشن و در ساعت 8 شب خاموش می شود (14 ساعت) molm2sec 100 آزاد می کند. یک لامپ متال هالید که از ساعت 11 صبح تا 6بعدازظهر روشن است (7 ساعت) 300 molm2sec اضافی آزاد می کند.
  • DLI لامپ اکتنیک = *100 molm2sec (14* 60* 60) = 5.04 مول در روز
  • DLI لامپ متال هالید= 300 molm2sec (7 *60 *60) = 7.56 مول در روز، برای مجموع DLI از 12.6 مول در روز

اینDLI ها بدون یک نقطه ی مرجع بی فایده و غیرقابل استفاده هستند. چه مقدار DLI از نور خورشید بر یک مکان با صخره های مرجانی واقعی (مانند جزایر بزرگ هاوایی) می تابد (فرو می ریزد). این که شما بخواهید در معرض خورشید سوزان در حال اندازه گیری مقیاس PAR هر چند دقیقه در تمام طول روز بنشینید، این کار غیرممکن به نظر می رسد (یا حداقل خسته کننده و فوق العاده کسل کننده خواهد بود). خوشبختانه چندین ثبت کننده ی داده ها و اطلاعات بسیار خوب در دسترس وجود دارند. این ابزارها می توانند به راحتی برنامه ریزی شوند تا پارامترهای اندازه گیری را در فواصل زمانی مختلف انجام دهند. همه ی آن کاری که شما باید انجام دهید برنامه ریزی دستگاه، قراردادن آن در مکان، و بازیابی داده ها و اطلاعاتی است که قبلاً انجام داده اید. مثال های زیر از طریق یک ثبت کننده ی داده ها و اطلاعات نگهبان ساخته شده از فناوری های طیف به وجود آمده اند. شکل 1 مقادیر PAR محاسبه شده در قسمت بالای آب در کیلاکوآ در جزایر بزرگ هاوایی فقط چند روز قبل از رویداد تخم ریزی فصلی مرجان سنگی pocillopora meandrina را نشان می دهد. این یک مورد خوب و مناسب از مقدار ریزش PAR در یک روز نسبتاً ابری به روی زمین است (یک چیز نادر این جا در کنا، به این خاطر که ابرها در اطراف آتشفشان هوآلایی در طول حرارت اواسط صبح به وجود می آیند و در سراسر اقیانوس در بعدازظهر گسترش می یابند).

ثبت کننده داده ها و اطلاعات برای اندازه گیری نور هر پنج دقیقه یک بار، برای مجموع 150 مقیاس در طول روز که حدود 12/5 ساعت طول می کشد، برنامه ریزی شد. نرم افزار ابتدایی 8TM فناوری های طیف ما را از یکنواختی محاسبه DLI خلاص می کند. تعداد کمی از کلیدواژه ها تمام آن چیزی هستند که برای محاسبه نیاز است، که این مورد 48 مول در روز است.

شکل (1) مقادیر PAR “زمینی” از طریق یک ثبت کننده داده ها و اطلاعات فقط قبل از تخم ریزی فصلی در هاوایی ثبت شدند. این روز به خاطر فقدان نسبی پوشش ابر بعدازظهر آن نشان داده می شود.

شکل (1)

مقیاس های نور زیرآب و DLI ها

همان طور که همه ی ما می دانیم، آب به سرعت نور را جذب می کند و شدت و کیفیت طیفی آن را تغییر می دهد. خوشبختانه حس گرهای PAR نسبت به اثرات تغییر کیفیت های طیفی نسبتاً ایمن هستند و می توانند به درستی شدت های نور مشاهده شده در اعماق مختلف را گزارش دهند. بنابراین یک برآورد خوب از DLI پیدا شده در تنها چند فوت (پا) آب چیست؟ برای پاسخ به این سوال، حس گرهای PAR (به راحتی با سیمان سیلیکونی ضدآب شده) به دست آمده از فناوری های طیف به یک ثبت کننده داده ها و اطلاعات نگهبان متصل شدند و یا در یک آزمایشگاه شناور (متحرک) یا ساحل امن نگهداری شدند.

مقیاس های DLI بهار

این مقیاس ها یک روز قبل از تخم ریزی مرجان سنگی Pocillopora meandrina در پارک ساحلی کاهالوو، هاوایی (جزیره ی بزرگ) ساخته شدند. صبح کاملاً صاف، با مقداری پوشش ابر موجود در ظهر و به تدریج صاف در طول بعدازظهر بود (شکل2 را مشاهده کنید). عمق آب از کمتر از 1 فوت در طول جزر و مد خفیف صبح تا حدود3 تا 3/5 فوت در جزر و مد شدید بعدازظهر متغیر بود. افزایش خیزاب مستلزم بازیابی آزمایشگاه های شناور و حس گر ها در تقریبا ساعت 4:30 بعدازظهر بود (غروب آفتاب ساعت 6:45 بود)؛ بنابراین برآوردهای DLI محاسبه شده ی اولیه کمی پایین بودند. به هرحال، من با برآوردهای انجام شده برای “پر کردن جاهای خالی”، که هم DLI آب و هم هوا را با تقریبا 1 مول فوتون افزایش داد، راحت هستم.

لازم به ذکر است که بازیابی تجهیزات به دلیل جنبش موج شدید در آب کم عمق محافظت شده یک کار خطرناک بود. این قسمت را برای جزئیات بیشتر در شرایط مشاهده شده در طول تخم ریزی مرجان فصلی در روز بعد مشاهده کنید: شکل (2) مقیاس های PAR “آب” و “هوا”. توجه داشته باشید که یک عمل لیزینگ (ذره بینی) با عبور امواج می تواند نور آفتاب را در عمق نسبت به سطح آب شدیدتر کند. افت شدید در شدت نور ظهر به خاطر پوشش ابر است.قسمت بعد را برای جزئیات مشاهده کنید.

وقتی داده ها و اطلاعات دانلود شدند و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند، نتایج به شرح زیر بودند:
• DLI “هوا” : 41 مول فوتون/ روز
• DLI “صخره” : 30 مول فوتون/ روز

شکل (2)

مقیاس های DLI اواخر پاییز (نوامبر)

تقریباً همان روش توضیح داده شده در قسمت بالا در کسب داده ها و اطلاعات نور در نوامبر2005 مورد استفاده قرار گرفت.سایت یک آبگیر جزر و مدی نیمه حفاظت شده در مقر بیرونی کاهالوو در کیوهوو، هاوایی بود و در حدود 1000 فوت جنوب پارک ساحلی کاهالوو قرار داشت (در قسمت بالا توضیح داده شد). شکل 3 را مشاهده کنید.

شکل (3) شدت نور در هوا و یک استخر جزر و مدی هاوایی کم عمق در اواخر پاییز.تجزیه و تحلیل داده ها DLI های زیر را نشان داد:
DLI “هوا” : 30 مول فوتون/ روز
DLI “صخره”: 16 مول فوتون/ روز

شکل (3)

اثرات نورپردازی طولانی مدت و کیفیت طیفی

همزیستی موفقیت آمیز بین میزبان مرجان و زوکسانتلاها به حفاظت از جمعیت ثابت همزیان بستگی دارد. تعدادی از عوامل می توانند تحت تاثیر تعداد زوکسانتلاهای موجود در مرجان قرار گیرند، از جمله وضعیت های تغذیه ای آن ها که احتمالاً منجر به محدودیت های مواد مغذی می شود، نوسانات دما (بالا یا پایین) که به حذف همزیان منجر می شود وغیره. این که عوامل خارجی موثر بر تغییرات چشمگیر در جمعیت های زوکسانتلاها به حداقل برسند، مهم است. پژوهش اخیر نشان داده است که دوره ی نورپردازی بیش از حد طولانی و کیفیت های طیفی می توانند به طور موقت در چرخه ی باروری زوکسانتلاها اختلال ایجاد کنند. (Wang et al 2008) اثرات این دو عامل را در یک بررسی بسیار دقیق از زوکسانتلاهای جدا شده از مرجان های Euphyllia glabrescens توضیح داده است، (شکل 4 را مشاهده کنید). اطلاعات ارائه شده در قسمت پایین تقریباً به طور کامل براساس نتایج تحقیقات این محققان است. قبل از شروع آزمایشمان، ما به طور کلی باید با مراحل تولید مثل گیاهان، و خصوصاً زوکسانتلاها آشنا شده باشیم.

شکل(4) یک Euphyllia glabrescens در این آزمایش ها مورد استفاده قرار گرفت. عکس توسط نویسنده، در اقیانوس در کانتون، جورجیا گرفته شده است.

شکل(4)

چرخه سلول گیاهی

زوکسانتلاها طبق یک دستور العمل ثابت تکثیر مواد ژنتیکی و تقسیم سلولی تولیدمثل می کنند (شکل 5 را مشاهده کنید). این چرخه به چهار مرحله ی مختلف طبقه بندی می شود، از جمله:

1. مرحله یG1 : زوکسانتلاهای تازه تقسیم شده در مرحله ی رشد هستند و مقدار سنتز پروتئین (ترکیب پروتئین) خیلی زیاد است. زوکسانتلاها در بالاترین سطح کارایی و راندمان عکس برداری هستند.
2. مرحله یS: مرحله ی ترکیبی از مواد مصنوعی، که کروموزوم ها در پیش بینی تقسیم سلولی تکثیر می شوند.
3. مرحله ی G2 : یک مرحله ی “ایستا” که بازخورد زوکسانتلاها را در بین “رفتن” یا “نرفتن” در تقسیم سلولی مشخص می کند.
4. مرحله ی M : مرحله ای که در آن تقسیم سلولی و هم چنین تولیدمثل (میتوز) اتفاق می افتد.

چرخه در حال حاضر کامل است و اخیراً (به تازگی) سلول های تقسیم شده وارد مرحله ی G1 می شوند. این فرآیند دوباره آغاز می شود. جالب توجه است که به منظور حفظ تراکم های جمعیت زوکسانتلاها، بعضی از مرجان ها و شقایق ها هنگامی که وارد مرحله ی M می شوند زوکسانتلاها را خارج می کنند. Wang et al زمان بندی مراحل تولیدمثل زوکسانتلاها هنگامی که در دوره های نورپردازی 12 ساعت نور و روشنایی (40-100 molm2sec) و 12 ساعت تاریکی نگهداری شدند، را مشخص کرد. جدول 1 را مشاهده کنید.

شکل (5) چرخه سلول گیاهی برای گونه ی همزی زوکسانتلاها قابل استفاده است و نشانگر چرخه های مشاهده شده ی مورد بحث در متن است.

شکل(5)

جدول1. مراحل باروری گونه ی فرعی B زوکسانتلاهای با یک دوره ی نور پردازی 12 ساعته (ساعت 0-12 “چراغ ها روشن” و ساعت 13-24 “چراغ ها خاموش” هستند) مورد حفاظت قرار گرفتند.سلول های زوکسانتلاها تقسیم شده اند و در مرحله ی رشد جدیدی از ساعت 29 هستند.

اثرات کیفیت های طیفی نور تغییریافته

ما شروع به درک این مساله کردیم که کیفیت طیفی نقش مهمی در رشد و سلامتی زوکسانتلاهای مرجانی و هم چنین میزبان مرجانی دارد. مهم تر از همه این که، ما شروع به درک و فهم این مساله کردیم که چرا و چگونه کیفیت نور زوکسانتلاها و رنگدانه های میزبان را تحت تاثیر قرار می دهد؟
وانگ و گروه محققانش زوکسانتلاهای جدا شده از مرجان سنگی Euphyllia glabrescens در نور “رنگی” متفاوت به منظور بررسی اثرات کیفیت طیفی بر چرخه های باروری همزیان را نشان دادند. DLIها اساساً نور “آبی”، “قرمز” و “مادون قرمز” خالص را تامین کردند. (توجه داشته باشید که این نتایج احتمالاً تنها برای نور ایجاد شده توسط DLIها، اما برای هر نور اساساً تک رنگ به وجود می آیند). اشکال6-9 را مشاهده کنید.

خلاصه این که نور “آبی” و ترکیبی از طول موج های “آبی”، “قرمز” و “مادون قرمز” در ارتقای تولید مثل زوکسانتلاهای طبیعی تقریباً مشابه بودند (هرچند که به نظر می رسد نور” آبی” کمی موثرتر باشد).
تنها درمعرض نور قرمز قرار گرفتن به طور قابل توجهی مانع چرخه ی باروری می شود (آیا این به دلیل کارایی و راندمان کمی کمتر نور”ترکیبی” است؟
نور مادون قرمز ظاهرا هیچ نقشی در تنظیم چرخه ی باروری زوکسانتلاها ندارد، و سلول های جلبک دریایی در مرحله ی G1 بدون سنتز (ترکیب) DNA یا میتوز باقی می مانند.

شکل(6) بیش از 50 درصد از زوکسانتلاها (یعنی، در میتوز) در ساعت 23 وقتی که زیر نورآبی خالص به مدت 12 ساعت نگهداری شدند، تولیدمثل می کنند. لامپ ها بین ساعات 12 و 23 خاموش بودند.

شکل(6)

شکل(7) تنها تقریباً 20 درصد از سلول های زوکسانتلاها در ساعت 23 وقتی که زیر نور قرمز خالص نگهداری شدند، تقسیم می شوند.

شکل(7)

شکل(8) این نورپردازی ترکیبی (شامل نور آبی، قرمز، مادون قرمز) نسبت به نور آبی در ارتقای تقسیم سلولی میتوز زوکسانتلاها کمتر موثر است. این احتمالاً به خاطر وجود نور قرمز است، چون مادون قرمز تاثیری بر تولیدمثل زوکسانتلاها ندارد (شکل 9 را مشاهده کنید).

شکل(8)

شکل(9) نور نزدیک به مادون قرمز نقش مهمی در ارتقای تولید مثل زوکسانتلاها ندارد.

شکل(9)

اثرات روشنایی طولانی مدت

اگر بعضی از وب سایت های اینترنتی مربوط به مرجان ها را خوانده باشید، به احتمال زیاد حداقل با یک موضوع پرسشی در مورد اثرات دوره های نورپردازی طولانی مدت بر زوکسانتلاها مواجه شده اید. بازهم، وانگ و گروهش به بعضی از این سولات پاسخ داده اند (حداقل برای بعضی گونه های فرعی B زوکسانتلاها).

در آزمایشی که روشنایی مداوم به مدت72 ساعت تامین شد، زوکسانتلاها پیشرفت طبیعی مراحل باروری برای حداقل 11 ساعت اول را حفظ کردند. در ساعت17، جمعیت های غیرطبیعی مراحل مورد توجه قرار گرفتند، و این روند در طول مدت آزمایش ادامه یافت. به طور قابل توجهی، زوکسانتلاها حاوی تعداد غیرعادی کروموزوم هستند (به عنوان “3-4 کروم” در شکل 10 تعیین شدند) و به طور منظم تقسیم نمی شوند.

روشنایی مداوم چرخه ی تولید مثل طبیعی زوکسانتلاها (حداقل در این مورد: گونه ی فرعی B از Euphyllia glabrescens) را مختل نمی کند.

نتیجه گیری

آیا تامین مقادیر طبیعی نور امکان پذیر است؟

بله. تامین همان تعداد فوتون (انرژی نور) برای بی مهرگان همزیست گرفتار امکان پذیر است، حتی آن هایی که در آب فوق العاده کم عمق پیدا شدند. به عنوان مثال: مرجان های کاملاً در معرض نور خورشید قرار گرفته (مانند در شکل 2 نشان داده شده) می توانند تقریباً 30 مول فوتون در روز دریافت کنند. با استفاده از این فرمول، ما می توانیم به میانگین شدت نور برسیم.

• ابتدا، ما 30 مول فوتون را به مول با ضرب 1,000,000 تبدیل می کنیم.
• سپس، 30,000,000 مول = 1,000,000 مول * 30 مول
• 30,000,000 مول تقسیم شده بر طول دوره ی عکس برداری (به فرض، 12 ساعت) = 2,500,000 مول
• 2,500,000 مول تقسیم شده بر 60 دقیقه در ساعت = 41,667 مول
• 41,667 مول تقسیم شده بر 60 ثانیه در دقیقه = 694 molm2sec

روشن کردن یک آکواریوم با این مقدار نور احتمالاً مستلزم قدری تلاش است، ولی امکان پذیر است. اما آیا ما واقعا می خواهیم این مقدار نور را تامین کنیم؟ آیا تامین حداکثر روشنایی لازم است؟ هیچ عقل سلیم و نگاه اجمالی به آکواریوم های مرجانی ثابت نمی کند که اکثر بی مهرگان فتوسنتزی تحت شرایط نور نسبتاً کم رشد خواهند کرد. براساس اطلاعات و آگاهی من هیچ گونه شواهدی وجود ندارد که نشان دهد زوکسانتلاهای مرجانی به شدت های نور پررنگ (فوق العاده) به منظور حفظ میزان رشد و یا تامین تغذیه مناسب برای مرجان حیوانی نیاز دارند. متداولترین مرجان ها در شدت های نور متغیر از 200 تا 450 molm2sec (به این معنا که فتوسنتز در حداکثر مقدار است) اشباع می شوند.
آیا من می توانم دوره ی نورپردازی را افزایش دهم و نور کمتری به منظور حفظ مقدار مصرف نور “طبیعی” فراهم کنم؟
شواهد موجود نشان می دهند که باید از دوره های نورپردازی طولانی مدت، یا حتی بدتر از آن، روشنایی بی وقفه اجتناب شود (این نباید به معنای چرخه هایی که در برابر تقلید نور روز و نور مهتابی ضعیف مقاومت می کنند تفسیر شود).
عمدتاً انجام شده برای نمایش من، جدول 2 نشان می دهد که مقادیر PAR مستلزم شبیه سازی DLIهای پاییز و بهار مرجان های ساکن آب های کم عمق در هاوایی هستند. DLAها در سمت چپ فهرست شده اند. کاهش ساعات روشنایی (در بالا) برای تعیین مقادیر PAR مستلزم آزادسازی DLI بهار یا پاییز است. زمینه های ایتالیک هشدار سطوح روشنایی بیش از حد مقاوم ترین مرجان ها نسبت به نور را تعیین می کنند (Pocillopora meandrina, Porites lobata, and various Acropora spp). هشدارهای برجسته تر یک دوره ی نورپردازی مفرط، احتمالاً منجر به تخریب چرخه های باروری زوکسانتلاها می شوند. توجه داشته باشید که بعضی از مرجان های کم نور زیر این شدت های نور سفید خواهند شد.

جدول 2: مقادیر PAR مستلزم شبیه سازی DLIهای بهار و پاییز مرجان های آب کم عمق در هاوایی هستند. آیا افزایش دوره ی نورپردازی فراتر از “طول های طبیعی” درست است؟
شواهد موجود نشان می دهند که دوره های نورپردازی حداقل 17 ساعت در روز می توانند موجب اختلالاتی شوند، حتی اگر به طور موقت از زوکسانتلاهای متعلق به گونه ی فرعی B از مرجان های سنگی Euphyllia glabrescens جدا شده باشند. این ممکن به نظر بی اهمیت برسد، ولی توجه داشته باشید که حداقل بعضی از مرجان ها جمعیت همزیستان را از طریق خروج سلول های زوکسانتلاها با ورود به مرحله ی M (مرحله تقسیم سلولی میتوز) تنظیم می کنند. در این حالت، این احتمال می تواند وجود داشته باشد که میزبان مرجانی تعداد زیادی از زوکسانتلاها را را خارج می کند. متاسفانه، آزمایشات Wang et al در مورد بررسی اثرات روشنایی طولانی مدت در طول 72 ساعت خاتمه یافتند. به هرحال، این شواهد با این واقعیت که دوره های نورپردازی طولانی و مداوم غیرعادی هستند، ترکیب شدند، احتمالاً بهتر است است که از دوره های روشنایی خیلی بیشتر از 14 یا 15 ساعت در روز اجتناب شود.

آیا میزان مصرف زیاد نور غیرقرمز برای زوکسانتلاها غیرطبیعی نیست؟
بله، در بسیاری از موارد این گونه است. از آن جایی که نور قرمز به سرعت از طریق ستون آب جذب می شود، مرجان های موجود در اعماق بیش از تنها چند متر نور قرمز زیادی دریافت نمی کنند. در آکواریوم ها، ما مقداری نور قرمز برای مشاهده ی حالت رنگ پذیری گاهی اوقات عجیب و غریب ماهی ها و بی مهرگان را می خواهیم. به طور مشخص، بسیاری از مرجان ها در این شرایط رشد می کنند و سخت است بگوییم که مقادیر کمی از نور قرمز هیچ دوامی ندارد، بلکه واقعاً تاثیرات منفی دارد.
به هرحال، شواهد هم چنان ادامه دارند که نور قرمز “شدید” می تواند اثرات مخربی بر مرجان ها و سایر بی مهرگان فتوسنتزی داشته باشد، حتی اگر به طور موقتی باشد. اثرات طول موج های “آبی”، “قرمز” و “مادون قرمز” خالص به طور جداگانه و ترکیبی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهند که نور قرمز “خالص” (در تقریباً 660 نانومتر) می تواند مقادیر تکثیر زوکسانتلاها را مهار کند.
بعضی از بی مهرگان فتوسنتزی (مانندAiptasia anemones، و مرجان های سنگی Pocillopora damcornis و Acropora formosa) جمعیت همزیستان را از طریق حذف زوکساتلاهای اندازه گیری شده وقتی که وارد مرحله ی تقسیم می شوند تنظیم می کنند، و شاید به خاطر ناتوانی میزبان برای بازداشتن آن ها است. به هرحال، همه ی مرجان ها ترجیحاً زوکسانتلاها را با ورود به مرحله ی میتوتیک خارج می کنند.
این مرجان ها شامل:
include Hawaiian Porites compressa, Montipora verrucosa (now M. capitata), and Fungia scutaria (Baghdasarian and Muscatine می شوند . برای پیچیده تر کردن موضوع، بعضی از مرجان ها تنها به آرامی زوکسانتلاها را خارج می کنند و این مقدار خروج آرام احتمالاً تاثیری بر جمعیت همزیستی ندارد (این مرجان ها شامل Xenia macrospiculata, Heteroxenia fuscescens, Millepora dichotoma and Stylophora pistillata from the Red Sea; Hoegh-Guldberg et al هستند). ممکن است که گونه های فرعی زوکسانتلاهای متفاوت مکانیزم های متفاوت برخورد با فیزیولوژی میزبان و یا سایر عوامل طبیعی داشته باشند.

شکل (10) را به منظور مقایسه ی نور رنگی متفاوت بر چرخه های باروری زوکسانتلاها مشاهده کنید.

شکل(10) اثرات اصلی نور تک رنگ و ترکیبی بر تولیدمثل زوکسانتلاها در ساعت 23 از یک دوره ی نورپردازی شامل 12 ساعت نور و 12ساعت تاریکی.

شکل (10)