آبزیان دریایی
آبزیان آب شیرین
لوازم و مواد مصرفی
آکواریوم آماده دلفیران

آیا آن ها بهترین ماهی های ریف هستند؟
نوشته شده توسط ریچارد اسپینال
اقیانوس های جهان پر از راس ها هستند. ریچارد اسپینال روی Halichoeres زوم می کند، جنسی که شامل گونه های بسیار زیبایی است که آن ها را برای یک آکواریوم ریف خانگی ایده آل می داند.

من مانند بسیاری از آبزی دوستان، علاقه ی بسیاری به راس ها دارم، و این مساله کاملاً اتفاقی است، در هر جایی از کره زمین اگر شما تکه ای از دریا را انتخاب کنید، این شانس که یک راس در آن باشد وجود خواهد داشت. خانواده ی راس Lobridae، شامل بیش از ششصد گونه است که از راس ناپلئونی بزرگ (عظیم الجثه) تا راس پوسوم کوچک تشکیل شده است.

 C.undulatus

Wetmorella triocellata

جالب است که، مرحله ی نوجوانی C.undulatus شباهت بسیار نزدیکی با مراحل نوجوانی بسیاری از گونه های بسیار کوچک تر، به خصوص، بعضی از گونه های Anampses و Bodianus، و تفاوت ویژگی مشترک این دسته دارد. گاهی اوقات تفاوت رنگ، شکل بدن، و رفتار در بین مراحل بزرگسالی و نوجوانی چنان واضح است که به نظر می رسد هیچ ربطی به همدیگر نداشته باشند. ما با بسیاری از ماهی ها در طبیعت و آکواریوم آشنا هستیم که از مرحله نوجوانی به بزرگسالی تغییر می کنند، که البته تغییر جنسیت را نیز شامل می شود. این رفتار جالب توجه است و به فردی با اطلاعات بیشتر از من نیاز دارد تا این ها را توضیح دهد. به هرحال، به علت نا آگاهی برخی آکواریوم داران و شاید فروشندگان کم وجدان، ماهی هایی که در ابتدا به عنوان گونه هایی جذاب و زیبا هستند، به سرعت می توانند داخل آکواریوم به یک نابودگر تبدیل شوند. به عنوان مثال گونه هایی مانند کوریس فرموسا، c.aygula و c.cuvieri باید در اقیانوس رها شوند. راس های novaculichthys taeniorus نیز به عنوان نوجوان زیبا هستند، اما وقتی که به 30 سانتی متر می رسند، شروع به پرتاب سنگ خواهند کرد. من هنوز از این که آن ها همچنان وارد می شوند شگفت زده ام.

 c.formosa، در حال حاضر زیبا است، ولی کمی صبر کنید. او در حیات وحش به 60 سانتی متر خواهد رسید. به نظر من او برای نگهداری در آکواریوم مناسب نیست.

 راس های جنس Halichoeres

اندازه معمولاً مشکل راس های Halichoeres نیست، در واقع، آن ها به عنوان ماهی های آکواریومی تقریباً بی عیب و نقص هستند، و اغلب آن ها به اندازه ی کافی کوچک هستند، البته استثناهایی وجود دارند که در اکثر سیستم های متوسط و بزرگتر نمایان می شوند. آکواریوم داران باید هنگام خرید بعضی از گونه ها احتیاط کنند. راس H.hortulanus می تواند در حیات وحش به 25 سانتی متر برسد و H.podostigma و H.chloropterus می توانند به 18 سانتی متر برسند. خوشبختانه، اکثر گونه ها حداکثر تا دامنه 12 تا 15 سانتی متر رشد می کنند، رشد بعضی از گونه ها در اندازه های کمی کوچکتر متوقف می شوند. همان طور که ماهی ها به بزرگسالی میرسند، ویژگی بدن آن ها از بالا تا پایین عمیق تر می شود. آن ها هم چنین مقدار مشخصی از جذابیت را که در دوران نوجوانی دارند را از دست می دهند. بعضی از گونه ها مانند H.hartzfeldii وقتی بالغ می شوند، از نظر ظاهری شباهت بسیار زیادی به خویشاوندان نزدیک خود یعنی طوطی ماهیان پیدا خواهند کرد.

 راس مرمری جوان

 راس مرمری، یک نمونه ی بالغ و بزرگسال در حیات وحش است. یک ماهی جذاب ولی بزرگ تقریبا حدود 30 سانتی متر است.

راس سبز (نوجوان)، یکی از گونه های زیادی که هنگام بلوغ دیکرمیسم جنسی آشکار و مشخص را نشان می دهد.

 راس خط قرمز یک نمونه ی جوان است که رشد خواهد کرد و تبدیل به یک جنس ماده زیبا و دلربای دیگر خواهد شد خصوصاً برای جنس نر.

جنس Halichoers گسترده است تا آن جا که بعضی از بهترین کتاب ها در این زمینه برای اولین بار نوشته شده اند، و درحال حاضر حاوی 82 گونه ذکر شده اند. بعضی از گونه ها مانند H.zulu به تازگی و در سال 2010 اضافه شده اند، و بدون تردید بازبینی ها، اصطلاحات، اضافات، و اکتشافات دیگری نیز رخ خواهند داد.
راس های Halicoeres الگوی بدنی اولیه و دندان های مشابهی دارند، هرچند طبق نظر رودی کویتر، بعضی از گونه ها دارای دندان های نیش بزرگ در فک بالا هستند که گاهی اوقات یک ویژگی کاملاً مردانه یا بالغ است. بانک اطلاعاتی مانند بانک اطلاعاتی ماهی ها اطلاعات بسیار بیشتری در مورد مرفولوژی (ریخت شناسی) از آن چه که من می توانم در این جا داشته باشم ارائه می دهد و توسط کارشناسان با اطلاع تری نسبت به من مورد نگهداری قرار می گیرند، بنابراین، لطفا از این منابع برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تعداد شعاع باله های پشتی و غیره استفاده کنید.
این جنس مانند سایر اعضای چند جنس دیگر Macropharyngodon نیز مشترک است، که الگوی قابل توجه و بسیار جذابی در اطراف سر و پوشش بدن است که ممکن است بین گونه ها بسیار متغیر باشد. این الگو می تواند در بعضی از گونه های نر یا در مورد H.rubricephalus وجود داشته باشد و تنها در گونه های ماده نمایان شود. من شخصاً H.rubricephalus ماده را یکی از جذابترین راس های Halicoeres می بینم، که با توجه به این الگو در بدن تمام ماهی ادامه دارد. کسی که نوع نر آن را دارد، همان طور که از نامش پیداست یک سر قرمز روشن دارد که احتمالاً این ویژگی طی فرایند تکاملی انتخاب جنسیت به وجود آمده است.

اکثر راس های Halicoeres در آب های گرمسیری یافت می شوند، تقریباً سه چهارم آن ها در غرب اقیانوس هند یافت می شوند و تقریبا حدود 20 گونه در اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام یافت می شوند. بعضی ها مانند H.marginatus محدوده ی جغرافیایی محدودی دارند، که تنها در دریاهای عرب و سرخ دیده می شوند، علی رغم این که اکثر آن ها در همه جا گسترده و متداول هستند.
آن ها ماهی های فعالی هستند، همیشه در حال حرکت هستند و همیشه در حال جستجو برای یافتن خرچنگ های کوچک، سخت پوستان ریز و خیلی از چیزهای خوراکی دیگری مانند غذاهای پلانکتونی هستند. آن ها همه چیز از جمله غذاهای پولکی و نوری را قبول می کنند. هرچند آن ها عمدتاً غذاهای گوشتی منجمد یا زنده را ترجیج می دهند. به نظر می رسد که آن ها به خوبی روی آن عمل می کنند و از همه ی ماهی هایی که تابه حال نگه داشته ام سریع ترین رشد را داشته اند و آن ها را همیشه سالم نگه می دارند و دربرابر بیماری مقاوم می کنند.
من اعتراف خواهم کرد که بعضی از آن ها سخت ترین ماهی هایی هستند که تابه حال با آن ها مواجه شده ام. حدود یک سال قبل مخزن اصلی من از بین رفت، همه ی ماهی ها (یا ما این گونه فکر می کردیم) به سبب ترکیبی از شرایط و حماقت من در استفاده نادرست از ازون کشته شدند. روز بعد وقتی که به سیستم زیبایم نگاه کردم، متوجه یک نور (فلش) زرد شدم، H.leucoxanthus که در بستر پنهان شده بود داشت شنا میکرد.

 راس قناری

در اسارت، این جنس پذیرای یک ساختار صخره ای باز خواهد بود، که در آن ها ماهی ها می توانند کشف و شکار کنند. آن ها را هنگام بررسی ریف ها تماشا کنید، و چشم های بسیار متحرک آن ها که هر اینچ از بستر و صخره را به دقت وارسی می کنند را ببینید، این بسیار لذت بخش است. بعضی از آن ها با حذف بعضی از آفات به شما کمک خواهند کرد. اما انتظار نداشته باشید که اضافه کردن یکی از آن ها یک روش تضمین شده برای مقابله با مشکل کرم پهن باشد، در حالی که ممکن است همه ی آن ها را شکار کند یا نکند، هرچند که آن ها کرم های polychaete که در مخزن شما هستند را شکار می کنند. آن ها هم چنین ممکن است سخت پوستان تزئینی کوچکی را شکار کنند. من معتقدم که میگوهایی مانند میگوهای تمیزکننده ایمن خواهند بود، ولی گونه های کوچک میگوهای شقایق شکار خواهند شد.
راس های Halicoeres ماهی هایی هستند که می توانند بخورند و بخورند و بخورند و هم چنین ممکن است کرم های پره دار، حلزون های کوچک ، و خارتنان کوچک را نیز امتحان کنند (سعی کنند آن ها را بخورند). حلزون های Stomatella بسیار موردعلاقه این راس ها هستند. به هرحال، من هنوز با راس های Halicoeres سروکار دارم که هیچ علاقه ای به خوردن پوشش های صدف خوراکی، مرجان های پولیپ کوچک و بزرگ، و مرجان های نرم، یا گرگانیا ها نشان نداده اند،همیشه یک چیز خوب در یک ماهی وجود خواهد داشت.
راس های Halicoeres یک نیاز مبرم دارند و آن نیاز مبرم، یک بستر شنی عمیق است که در شب یا هنگام احساس خطر و ترس خودشان را در آن مخفی کنند. من حداقل دو اینچ را توصیه می کنم. به همین ترتیب، از مواد تیز و جامد باید اجتناب شود، زیرا ممکن است باعث آسیب رساندن به ماهی ها، همان طور که به سمت بستر می روند، شود. شن مرجانی استاندارد بدون دانه های تیز و بزرگ (ذرات تیز و بزرگ) ایده آل خواهند بود. همان طور که اشاره شد، ماهی ها ممکن است زمانی که در معرض تهدید قرار می گیرند مخفی شوند و یا طبق نظر بعضی از نویسندگان ممکن است در بعضی از شرایط از آکواریوم های رو باز و بدون درپوش بیرون بپرند، اگرچه من خودم تا به حال شاهد این رفتار نبوده ام. این ماهی ها هم چنین ممکن است بستر را برای کشف و از شکار طعمه بهم بزنند.

راس کریسمس

Halichoerids ها زیادی در حیات وحش به صورت انبوه و پراکنده زندگی می کنند، و بعضی از آن ها در صورتی که باهم اضافه شوند، می توانند در گروه های کوچکی در آکواریوم نگهداری شوند، من گروه های از H.chrysus را دیده ام که به خوبی با همدیگر دریک آکواریوم زندگی میکردند و عالی به نظر می رسیدند، ولی هماهنگی در داخل و بین گروه بندی های گونه ها نمی تواند تضمین شود. بنابراین، در صورتی که یک مخزن بزرگ دارید فقط یک Holichoeres در آن نگه دارید و از آن در کنار سایر راس ها لذت ببرید.

راس رچیموند یک راس زیبای دیگر، کاملاً مشابه با راس سر خاکستری و راس هوون است، ولی با نوارهای زنجیره ای شکل مشخص شده است.

Holichoeres ها صلح آمیز هستند، آن ها به طور کل قلمروطلب نیستند، و هم چنین طبق تجربه ی من منجر به ستیزه جو و یا قادر به کشتن دیگر ماهی ها نیستند. اگرچه همان طور که اشاره شد، بعید است که یک Hlichoeres که به خوبی در آکواریوممان جا افتاده است از همنوع خود که بعد از او به آکواریوم اضافه شده است، استقبال کند. راس های Holichoeres، در واقع از تمام ماهی هایی که می توانیم در آکواریوم هایمان قرار دهیم، ایده آل تر هستند. آن ها به راحتی تغذیه می شوند،(عمدتاً)، سازگار و مقاوم هستند. تنها سوال این است که شما کدام یک را انتخاب خواهید کرد؟

Author

petdolfin

Leave a comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *