اسبک های دریایی در آکواریوم های خانگی
شاید بتوان گفت بزرگترین عامل تسهیل کننده موفقیت در نگهداری اسبک های دریایی در آکواریوم های خانگی، قرار دادن آن ها در آکواریومی مناسب و هم تانکی های مناسب است. قرار دادن اسبک های دریایی در یک آکواریوم ریف با ماهی های پر جنب و جوش یا مرجان های نیش زن، به احتمال فراوان برای اسبک ها بسیار ناخوشایند خواهد بود. اسبک های دریایی باید در یک مخزن بدون حضور ماهی های تهاجمی، مرجان های نیش زن و یا بی مهرگان تحریک کننده قرار داده شوند. از قرار دادن شقایق ها و مرجان های سنگی پولیپ بزرگ (LPS) در آکواریوم اسبک های دریایی باید اجتناب شود، زیرا در صورتی که اسبک دریایی با آن ها تماس داشته باشد ممکن است توسط سلول های قدرتمند موجود در آن ها دچار آسیب های جدی شود. این زخم ها ممکن است فاجعه آمیز باشند و در بعضی موارد نیز ممکن است که توسط شقایق های دریایی خورده شوند. خرچنگ های بزرگ می توانند در آکواریوم های خانگی براحتی اسبک های دریایی را شکار کنند. قبل از این که اسبک های دریایی را به آکواریوم مناسب معرفی کنید، لازم است که هر گونه خرچنگ را که در آکواریوم شما وجود دارند، حذف کنید. در زیر یک جدول سازگاری ارائه می شود تا بتوانیم با گونه های سازگار با اسبک ماهیان آشنا شویم. هر چند که به شدت توصیه می شود که آن ها را در یک آکواریوم اختصاصی نگهداری کنید.
همان طور که در نمودار بالا دیدید، بزرگترین مشکل اسبک های دریایی با هم تانکی ها خود، دریافت غذای کافی برای اسبک ها می باشد. اسبک های دریایی شکار خود را دنبال نمی کنند، آن ها معمولاً منتظر شکار می نشینند تا خوده شکار در فاصله ی اندکی با آن ها قرار بگیرد تا آن ها بتوانند شکار خود را به چنگ آورند. به همین دلیل است که اسبک های دریایی قادر به رقابت غذایی با اکثر ماهیان نیستند. البته، قبل از انتخاب هم تانکی ها، شما اول باید آکواریوم مناسب را برای آن ها آماده کنید. استفاده از سنگ های زنده و جمعیت فراوانی از کوپادها و آمفی پادها در آکواریوم برای اسبک های دریایی محیطی خارق العاده خواهد بود. رشد جلبک های ماکرو یکی دیگر از مواردی است که برای بهینه سازی رشد پادها که منبع غذایی اسبک های دریایی هستند، باید مورد توجه قرار گیرد. البته راه دیگری نیز برای دستیابی به همان هدف وجود دارد و آن داشتن یک رفیوجیوم می باشد. غذاهای طبیعی که می توانند در آکواریوم تولید شوند، برای اسبک های دریایی بهتر هستند. مکان آکواریوم باید خلوت و بی سر و صدا باشد و یک جریان آب آهسته اما مداوم در آن برقرار باشد. اسبک های دریایی چالاک نیستند و به راحتی نمی توانند در معرض جریان های تند و شدید به شنا کردن بپردازند و کنترل خود را حفظ کنند. فراهم کردن مقدار زیادی لنگرگاه به همراه جریان آب آهسته، کلیدی برای آسان ساختن زندگی اسبک ها در آکواریوم می باشد. گرگانیا و سی فن های دریایی، جلبک های هالیمدا، اسفنج های شاخه ای و هر چیزی که اسبک های دریایی تمایل دارند که دم خود را به دور آن پیچیده و خود را ثابت نگه دارند را در آکواریوم اسبک های دریایی قرار دهید. راه دیگر برای اطمینان از مناسب بودن آکواریوم برای اسبک های دریایی این است که اجازه دهید چند ماه از راه اندازی آکواریوم بگذرد تا جمعیت قابل توجهی از موجودات ریز در آن شکل بگیرند. توجه داشته باشید که حتی با وجود جمعیت زیادی از موجودات ریز، استفاده از مکمل غذایی برای اسبک های دریایی لازم است. هچ کردن آرتمیا، لاروهای پشه یا حتی دافنی در خانه می تواند به عنوان مکمل غذایی استفاده شود. این غذاهای زنده می توانند خصوصاً برای غذاخور کردن گونه های تازه وارد مورد استفاده قرار گیرند. شاید ساده ترین غذای آماده برای تغذیه اسبک های دریایی می تواند مایسیس باشد. اکثر اسبک های دریایی به راحتی این غذا را قبول می کنند، این غذا به عنوان یک مکمل، بسیار مغذی است. مهمتر از همه این که به علت فقدان معده و سیستم گوارش ناکارآمد، آکواریوم دار باید آمادگی ارائه مقادیر زیادی از این غذاها را داشته باشد. لازم به ذکر است که تغذیه به صورت حداقل سه نوبت در روز برای اسبک های دریایی کاملاً ضروری است.
اسبک دریایی فیشر، Hippocampus fisheri Hippocampus fascus
در اکثر مواقع با نام sea pony شناخته می شود. این اسبک دریایی فقط در دریای سرخ و دریای عرب یافت می شود.
Hippocampus guttulatus معمولاً به عنوان اسبک دریایی پوزه بلند شناخته می شود. این اسبک دریایی ساکن دریای مدیترانه و شرق آتلانتیک است.
اسبک دریایی بینی کوتاه با نام علمی Hippocampus hippocampus
اسبک دریایی Hippocampus histrix یک گونه استثنایی است که دارای رنگ های مختلفی همچون قرمز، سبز، زرد و سفید است.
اسبک دریایی گونه Hippocampus jayakari
اسبک دریایی خالدار با نام علمی Hippocampus kuda .
اسبک دریایی لیختن اشتاین که توسط ماهی شناسان به نام Hippocampus lichtensteinii نام گذاری شده است. این اسبک دریایی بومی دریای سرخ می باشد.
Hippocampus minotaur به عنوان اسبک دریایی بولنک (bullneck) نیز شناخته می شود. این اسبک دریایی تنها در سواحل جنوبی نیوساوت ولز در تور صیادان گرفتار شده.
اسبک دریایی Hippocampus reidi با نام اسبک دریایی پوزه دراز نیز شناخته می شود. این اسبک دریایی اسفنج هایی که دارای رنگ مشابه با بدنش هستند و همچنین گراگانیاها را به عنوان مکانی برای مستقر شدن خود انتخاب می کند.
آکواریوم داران برای نگهداری موفقیت آمیز اسبک های دریایی باید تا حد امکان پارامترهای آب آکواریوم را در وضعیتی مشابه و نزدیک به شرایط طبیعی آب دریا حفظ کنند. هر چند که به نظر می رسد که اسبک های دریایی قادرند در طیف وسیعی از شوری 1.020 تا 1.025 بدون آسیب دیدگی زندگی کنند، اما به نظر می رسد که این پارامتر باید برای آن ها ثابت باقی بماند. دمای آب نیز نباید بالا باشد، دمای مطلوب برای هر گونه بستگی به محدوده جعرافیایی طبیعی هر یک از گونه ها دارد. لطفاً مراقب باشید که دمای آب آکواریوم اسبک های دریایی خود را درست در محدوده دمای محیط طبیعی آن تنظیم کنید. برخلاف سایر ماهیان، سطح کلسیم در آکواریوم اسبک های دریایی مهم است. پوشش استخوانی اسبک های دریایی برای این که استحکام خود را حفظ کند به کلسیم وابسته است. سطح کلسیم 350 پی پی ام یا کمی بالاتر می تواند برای اسبک های دریایی مناسب باشد. اسبک های دریایی علاوه بر این که ممکن است به بیماری های معمول آکواریومی مانند بروکلینلا و ارونما، ممکن است به بیماری های دیگری نیز دچار شوند. بزرگترین خطر برای سلامتی آن ها قارچ Gluea Heraldi می باشد. این یک بیماری کشنده است و توسط آکواریوم داران قابل درمان نیست. بهتر است که گونه هایی را که علائم این بیماری در آن ها مشاهده می شود را از بین ببرید. متاسفانه، این بیماری می تواند برای سایر هم تانکی های اسبک دریایی نیز خطرناک باشد. زمانی که به صورت دقیق این بیماری را تشخیص دادید، باید هر چه سریعتر اقدام کنید. نگرانی دیگری که در مورد سلامت اسبک های دریایی وجود دارد چیزی به عنوان حباب گاز است. همان طور که از نامش مشخص است، حباب گاز وارد کیسه جنین جنس نر شده و در نتیجه شنای آن را مختل می کند. این حباب های گاز را می توان با دقت و به وسیله فشار دادن یک شیء باریک و نازک به کیسه جنین، از آن خارج کرد، اما این مشکل همچنان می تواند بر روی اسبک های دریایی تاثیر بگذارد.
Hippocampus denise در حال حاضر کوچکترین گونه شناخته شده در بین هیپوکامپوس ها است که اندازه آن با دم کشیده حداکثر به 16.2 میلی متر می رسد. این اسبک دریایی ترجیح می دهد که با مرجان های gorgonians از جنس annella و acanthogorgia همزیستی برقرار کند.
با وجود گسترده بودن توزیع در این جنس، Hippocampus histrix، که به عنوان اسبک دریایی خاردار شناخته می شود، به اعتقاد علاقمندان به آکواریوم، در فروشگاه های خرده فروشی محلی دیده نمی شود. طیف گسترده ای از مکان های زیستی برای این گونه ها مناسب هستند، تا آن جا که می توان آن ها را در میان گیاهان مانگرو و حتی در عمق 100 فوتی در بین ریف ها پیدا کرد. اگرچه آن ها می توانند در اعماق کم زندگی کنند، اکثر نمونه های این گونه در اعماق متوسط دیده می شوند، شاید دلیل محدود بودن دسترسی به آن ها برای تجارت، همین موضوع باشد. اسبک های دریایی برای سازگار شدن با چنین زیستگاه های متنوعی باید بتوانند رنگ خود را مطابق با محیط زیست پیرامون خود تنظیم کنند، و فقط اسبک دریایی خاردار است که این کار را انجام می دهد. رنگ های قهوه ای، سفید و سایه های زرد، رنگ های معمول هستند، در حالی که سایه های خاکستری، سبز و قرمز نیز در مورد اسبک دریایی ثبت گردیده است. بزرگترین نمونه ثبت شده نیز کمتر از 6 اینچ قد داشت.
اسبک دریایی خط دار، Hippocampus erectus یکی از بزرگترین گونه ها در بین هیپوکامپوس ها است. این اسبک دریایی احتمالاً در مکان های زیستی متنوعتری نسبت به دیگر اسبک های دریایی یافت می شود.
اسبک دریایی تاج داربا نام علمی Hippocampus coronatus بومی آب های ژاپن است و می توان آن را در میان علف های هرز و شناور پیدا کرد.
اسبک دریایی دم ببری با نام علمی ala Hippocampus comes. اکثر گونه های بزرگسال این نوع اسبک دارای رنگ زرد درخشانی هستند، حال آن که نرهای بالغ رنگ سیاه نیز بر روی بدن خود دارند.
Hippocampus capensis، یا اگر بتوانید آنرا تلفظ کنید، Kenysma seahorse، اولین اسبک دریایی است که در لیست قرمز IUCN قرار داده شد. این اسبک دریایی تنها در سواحل آفریقای جنوبی یافت می شود.
Hippocampus reidi با تنوع رنگی جذاب خود از زرد، قرمز و نارنجی متمایل به قهوه ای، به میزان قابل توجهی مورد توجه آکواریوم داران است و به خوبی با محیط آکواریوم کنار می آید. این گونه معمولاً به عنوان نمونه های پرورشی در دسترس هستند. هر چند که معمولاً به عنوان اسبک دریایی برزیلی شناخته می شود، اما در واقع آن ها را می توان در سراسر اقیانوس اطلس و دریای کارائیب یافت. آن ها ترجیح می دهند که به گرگانیاها یا اسفنج هایی رنگ آن ها مشابه رنگ بدنشان است متصل شوند. گونه های بزرگسال این نوع اسبک معمولاً به اندازه پنج اینچ رشد می کنند.
Hippocampus camelopardalis که به نام اسبک دریایی زرافه شناخته می شود. این گونه تنها در امتداد سواحل جنوب افریقا یافت می شود.
اسبک دریایی short-head با نام علمی Hippocampus breviceps این اسبک در هر بار تخم ریزی 50 تا 100 تخم می گذارد و ترجیح می دهد که در بین علف های هرز sargassum دور از دسترس خرچنگ ها مخفی شود.
Hippocampus borboniensis که با نام اسبک دریایی ریونیون (rejunion) شناخته می شود. این گونه در آب های عمیق (تا عمق 180 فوت) زندگی می کند، هر چند که گونه های جوان در خلیج های کم عمق یافت می شود.
Hippocampus bargibanti گونه ای کوچک و بسیار شگفت انگیز است که بیشتر به نام اسبک دریایی کوتوله شناخته می شود. این اسبک شکار خود را از روی مرجان های نرمی که بر روی آن ساکن است، پیدا می کند.
در پایان
چندین گونه از اسبک های دریایی Hippocampus به آسانی در تجارت آکواریوم قابل دسترسی هستند. علاوه بر این، بسیاری از آن ها نیز به عنوان گونه های پرورش یافته در محیط اسارت، در دسترس هستند، این باعث می شود که صید آن ها از حیات وحش کاهش پیدا کرده و همچنین احتمال این که آکواریوم داران اسبک های سالم تری را بدست آورند، افزایش پیدا می کند. زمانی که به دنبال اسبک های دریایی میگردید، هوشمندانه ترین گزینه، انتخاب گونه هایی است که در اسارت پرورش داده شده اند. کنوانسیون بین المللی تجارت گونه های وحشی در معرض خطر فائونا و فلورا (CITES)، در ماه های گذشته، مقررات محدود کننده ای را برای صید اسبک های دریایی که کمتر از 2.5 اینچ طول دارند به اجرا گذاشت، این محدودیت ها احتمالاً در سال های آتی ممکن است حتی شدیدتر شود.